Ο Neno Vasco (1878-1920) ήταν Πορτογάλος δικηγόρος και αναρχικός που δραστηριοποιήθηκε στο βραζιλιάνικο αναρχικό κίνημα από το 1901 έως το 1911. Διατήρησε την παρουσία του στο εν λόγω κίνημα και μετά την επιστροφή του στην Πορτογαλία, μέσω των γραπτών του στον πορτογαλικό αναρχικό Τύπο. Το έργο του, «A Concepção Anarquista do Sindicalismo» («Η Αναρχική Αντίληψη του Συνδικαλισμού) που εκδόθηκε μετά το θάνατό του στη Λισσαβώνα από την αναρχοσυνδικαλιστική «A Batalha», 1920, και επανακυκλοφόρησε το 1984, είχε ιδιαίτερη επιρροή στο αναρχικό κίνημα της Βραζιλίας. Ο Vasco απαντά στις απόψεις ορισμένων αναρχικών (όπως ο Luigi Galleani στο Anarchism: A Documentary History of Libertarian Ideas, Volume One, Selection 35) ότι η αναρχοσυνδικαλιστική οργάνωση είναι απλώς μια νέα μορφή κυβέρνησης, ενώ ασχολείται και με πιο κοινές διαφωνίες για τον αναρχικό κομμουνισμό ορισμένων. Επικρίνει την εξάρτηση του Κροπότκιν από μικρότερες ομάδες ανθρώπων «καλής θέλησης» που ασκούν επίδραση στο δρόμο για την πραγμάτωση της κοινωνικής αλλαγής, επιμένοντας ότι όλοι έχουν κάποιο ρόλο στη μεταμόρφωση των συνθηκών τους. Ασχολείται επίσης με τις διαφορές μεταξύ των αναρχικών κομμουνιστών και των κολεκτιβιστών, υποστηρίζοντας μια ευέλικτη προσέγγιση που επιδιώκει να αποφύγει την επιβολή ενός συγκεκριμένου οικονομικού δόγματος.
*Η μετάφραση των αποσπασμάτων έγινε στα αγγλικά από τον Paul Sharkey.