8 Μάρτη : ημέρα μνήμης των θυμάτων της πατριαρχικής βίας

Η πατριαρχία δεν εκπορεύεται «από τα πάνω», δεν είναι δηλαδή αποτέλεσμα του μηχανισμού κοινωνικής και πολιτικής προπαγάνδας και ιδεολογικής επιβολής, που πραγματώνουν καθημερινά κράτος και κεφάλαιο, όπως απλοποιητικά και αγκιτατόρικα προπαγανδίζουν συγκεκριμένες «ριζοσπαστικές» οργανώσεις, κόμματα και ομάδες, προκειμένου να σχετικοποιήσουν και τελικά να υποβαθμίσουν την ουσία της. Η πατριαρχία αποτελεί μια από τις πιο πανάρχαιες μορφές εξουσίας. Είναι η αντρική κυριαρχία που επιβλήθηκε μέσα στις ανθρώπινες κοινότητες και δεν θεσμοθετήθηκε «από τα πάνω» στο κοινωνικό σώμα. Αποτελεί μια προκαπιταλιστική εξουσιαστική κοινωνική δόμηση εκατοντάδων αιώνων και αντλεί την μέχρι σήμερα ισχύ της, με την φασιστική επιβολή της αρρενωπότητας μέσω της σωματικής δύναμης που αυτή εφαρμόζει αδιάλειπτα πάνω στα κορμιά των υπόλοιπων κοινωνικών φύλων, για να επιβεβαιώνεται και να αναπαράγεται τελετουργικά η κυριαρχία της. Η πατριαρχία είναι πρώτα και κύρια φασιστική επιβολή της σωματικής δύναμης πάνω σε κορμιά και στη συνέχεια -και κατ’ επέκταση- ιδεολογικοποιείται και αναπαράγεται ως ιδεολογικός μηχανισμός λατρείας της δύναμης και της επιβολής του αντρικού φύλου. Βασίστηκε στη ρατσιστική θεώρηση ότι ο άντρας ως βιολογικό και κοινωνικό φύλο, ως φορέας μεγαλύτερης (στατιστικά στο κοινωνικό σώμα) σωματικής δύναμης, πρέπει να κυριαρχεί επι της γυναίκας και κάθε άλλου κοινωνικού φύλου. Θεσπίστηκε δηλαδή η επιβολή του άντρα πάνω στα υπόλοιπα μέλη της ανθρώπινης κοινότητας, ως αρχηγού της κοινότητας, ως χειραγωγού ή ακόμα και ιδιοκτήτη ανθρώπινων σωμάτων και ζωών. Είναι μια εξουσιαστική κοινωνική δόμηση που παγκόσμια, μέσω πολλών και διαφορετικών (μονοθεϊστικών και πολυθεϊστικών) θρησκευτικών δογμάτων και της συνεχούς προσαρμογής και εξέλιξής τους μέσα στο χρόνο, παράλληλα με την ανάπτυξη των παραγωγικών σχέσεων και την βελτίωση των υλικών συνθηκών επιβίωσης του ανθρώπινου είδους, ρίζωσε, αναπαράχθηκε και κανονικοποιήθηκε μέσα στις χιλετηρίδες, σε κοινότητες, φέουδα, βασίλεια, αυτοκρατορίες και αστικά κράτη, σε αγροτικές, αστικές και περιαστικές περιοχές, σε εξελιγμένες αλλα και σε καθυστερημένες τεχνολογικά κοινωνίες, φτάνοντας μέχρι σήμερα να ηγεμονεύει κοινωνικά, υπο συνθήκες κυριαρχίας του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου, σε συνθήκες σύγχρονου καπιταλισμού του 21^ου αιώνα.

8 marti