Antipolitica – Anarchist journal from the balcans

Από την παρουσίαση του εγχειρήματος:

“Δεν κρεμάμε τα πορτρέτα των κλασσικών ή των ιδρυτών σε τοίχους, τοίχους από τούβλα ή διανοητικούς – το ίδιο κάνει. Σπάμε τοίχους και αποφεύγουμε την ειδωλολατρία όπως την πανούκλα.

Ο Μπακούνιν και σύντροφοι δεν ίδρυσαν το αναρχικό κίνημα, ούτε συνέθεσαν τις αρχές του με καθαρό φιλοσοφικό αναστοχασμό. Αντιθέτως, το αναρχικό κίνημα αναπτύχθηκε από την πτέρυγα της Διεθνούς Ένωσης Εργαζομένων, γνωστής και ως Πρώτη Διεθνής, που αποτελούνταν από προλετάριους, οι οποίοι ούτε καν αυτοαποκαλούνταν αναρχικοί αρχικά. Ο Μπακούνιν δεν συμμετείχε στη Διεθνή ως αναρχικός, έγινε όντας επηρεασμένος από την πρακτική και το όραμα που ήδη διαδραματιζόταν και αναπτυσσόταν από αυτούς τους προλετάριους.

Αυτοί οι άνθρωποι, στις αρχές του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα, είχαν ήδη ένα δυνατό όραμα της πιθανότητας ενός νέου κόσμου βασισμένου στην αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια. Σε αυτό το όραμα η Διεθνής ήταν μια επαναστατική οργάνωση, και ταυτόχρονα το έμβρυο μιας νέας κοινωνίας μέσα στο τσόφλι του παλιού κόσμου. Ήταν ταυτόχρονα οργανωμένη και αντιληπτή ως ένα παγκόσμιο δίκτυο, που σκοπό είχε την οργάνωση και το συντονισμό ολόκληρης της κοινωνικής και κομμουνιστικής ζωής – ή αλλιώς ένα είδος αντι-κράτους.

Αυτό μας δείχνει ότι η αναρχική σκέψη ήρθε ως ο αντίκτυπος της πράξης. Αλλά προκειμένου το κίνημά μας να αναπνέει ελεύθερα και να είναι πραγματικά ζωντανό, είναι ανάγκη η δράση και η ανάλυση να αντικατοπτρίζουν συνεχώς η μία την άλλη, καθώς θα διαμορφώνονται συνεχώς σε ένα διαρκές κίνημα.

Εκείνοι που τα οράματα τους δεν ξέφυγαν από την ιδέα «σοσιαλιστικών» κομμάτων που καταλαμβάνουν την κρατική εξουσία, δεν καταλαβαίνουν αυτό το κίνημα: για αυτούς είναι «απολίτικο» λόγω της αδιαφορίας του ως προς την συμμετοχή σε κοινοβουλευτικές πολιτικές. Αλλά στην πραγματικότητα το ζητούμενο είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.

Καθώς αρνούμαστε τη νομιμότητα του κράτους, ως μια δόμηση που εξασφαλίζει με τη βια την ύπαρξη ενός συστήματος εκμετάλλευσης, έτσι αρνούμαστε την «πολιτική» ως μια διαχωρισμένη σφαίρα της ζωής, με την οποία μάλιστα ασχολούνται μόνο οι «ειδικοί». Μας ενδιαφέρει η ζωή, και για να ζήσουμε και να αναπνέουμε ελεύθερα, η σφαίρα του «πολιτικού» πρέπει να διαλυθεί – το ίδιο όπως πρέπει να διαλυθούν κράτος/κεφάλαιο/πατριαρχία.

Αντι – πολιτική είναι η ζωή χωρίς τοίχους και φράχτες, είναι η καρδιά μας και ο νέος κόσμος που κουβαλάμε μέσα της.

***

Οι άνθρωποι που μιλάνε για επανάσταση και ταξική πάλη χωρίς να αναφέρονται ρητά στην καθημερινή ζωή, χωρίς να καταλαβαίνουν πως ο έρωτας είναι ανατρεπτικός, χωρίς να βλέπουν τη θετικότητα της άρνησης των περιορισμών, αυτοί οι άνθρωποι έχουν ένα πτώμα στο στόμα τους. Raoul Vaneigem 

Οι αναρχικοί δεν υπόσχονται τίποτα σε κανένα. Maria Nikiforova

Καμιά θεωρία, κανένα έτοιμο σύστημα, κανένα βιβλίο που έχει γραφτεί δεν θα σώσει τον κόσμο. Mikhail Bakunin

Παλέψτε να κρατήσετε ζωντανό το συναίσθημα της οργάνωσης και μην το αφήσετε να καταστραφεί από εκείνους που θεωρούν πως ο αναρχισμός, είναι ένα δόγμα που δεν αντιστοιχεί στην πραγματική ζωή. Ο αναρχισμός είναι το αντίθετο του σεχταρισμού και του δόγματος. Τελειοποιείται στην πράξη. Nestor Makhno, προς τους B. Durruti και F. Ascaso.

Το πρώτο τεύχος του περιοδικού στα σέρβικα:antipolitika-1-nas-jezik

Το πρώτο τεύχος του περιοδικού στα αγγλικά: antipolitika-1-engleski

Περιεχόμενα πρώτου τεύχους:

 

 

Δημοσιεύθηκε στην Αναρχισμός στα Βαλκάνια, Αντιεθνικισμός, Αντιμιλιταρισμός και χαρακτηρίσθηκε , , , , , , , , , , , , , . Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.