Ένα κείμενο της Alianza de Los Comunistas Libertarios (Συμμαχία Ελευθεριακών Κομμουνιστών) από το Μεξικό
Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα έχει επικρατήσει μια λανθασμένη αντίληψη όσον αφορά τις απόψεις των αναρχικών για τα κόμματα. Στο κείμενο αυτό, ως επαναστάτες αναρχικοί, επιθυμούμε να διευκρινίσουμε λίγο το θέμα.
Θα αρχίσουμε λέγοντας ότι η ιδεολογία μας έχει ρίζες στις φιλοσοφικές και πολιτικές ιδέες του Ρώσου επαναστάτη Μιχαήλ Μπακούνιν. Λέγοντας αυτό, πιστεύουμε ότι, ως μαχητής που θυσιάστηκε για την υπόθεση των εργαζομένων και, επομένως, εχθρός της αστικής καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και της κρατικής καταστολής, ο Μπακούνιν κατανόησε τέλεια την ιστορική ανάγκη για ένα επαναστατικό κόμμα το οποίο να αποτελείται από τα αφοσιωμένα εκείνα στοιχεία που θυσιάζονται για την επαναστατική υπόθεση και αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της.
Αν και εμείς οι αναρχικοί αναγνωρίζουμε την ανάγκη συγκρότησης μιας επαναστατικής οργάνωσης με την τακτική και ιδεολογική ενότητα, της οποίας στόχος θα είναι να ενθαρρύνει την ανάπτυξη της εργατικής συνείδησης, του επαναστατικού ιστορικού ρόλου των εργατών ώστε να ξεφορτωθούν τον καπιταλισμό και τους θεσμούς της ανισότητας, απορρίπτουμε τη χρήση του όρου «κόμμα» όταν αναφερόμαστε σε μια τέτοια οργάνωση. Απορρίπτουμε τη χρήση αυτού του όρου για δύο λόγους οι οποίοι προέρχονται από τη λέξη αυτή. Ο πρώτος είναι η σύγχυση με τα αστικά πολιτικά κόμματα και ο δεύτερος είναι η μαρξιστική-λενινιστική έννοια του κόμματος. Αυτές τις δύο ιδέες θα εξετάζουμε κατωτέρω.
Πιστεύουμε ότι είναι λανθασμένο από την πλευρά μας να παρουσιαζόμαστε στους εργαζομένους ως «κόμμα των εργαζομένων», δεδομένου ότι σήμερα το κόμμα γίνεται κατανοητό υπό την αστική του έννοια, συνδεόμενο με τις εκλογές, το κοινοβούλιο, την πολιτική εξουσία καθώς και μια ολόκληρη σειρά εννοιών που αντίκεινται στην ιδέα της λαϊκής χειραφέτησης. Είμαστε πεπεισμένοι ότι εκείνα τα κόμματα και τα άτομα που αυτοχαρακτηρίζονται αντιπρόσωποι των εκμεταλλευόμενων και καταπιεζόμενων τάξεων και τα οποία δημιουργούν ελπίδες χειραφέτησης μέσω των εκλογών και των κοινοβουλίων, το μόνο που κάνουν αντίθετα είναι ότι ενισχύουν τους αστικούς πολιτικούς θεσμούς και επίσης με αυτό τον τρόπο (λογικά και πραγματικά) το δεσποτισμό, την εκμετάλλευση και την τυραννία…
Η άλλη κύρια διαφορά με τη λενινιστική αντίληψη περί κόμματος είναι ακόμα σημαντικότερη αφού αφορά τους στόχους κάθε τάσης. Η λενινιστική τάση θέλει το κόμμα να είναι εμπροσθοφυλακή για να αποκτήσει τον έλεγχο του κράτους από τη στιγμή που η επανάσταση θα είναι νικηφόρα καθώς τα μέλη του υποτίθεται ότι είναι τα πιο συνειδητά, τα πιο έξυπνα και τα πιο ικανά για να αντιπροσωπεύσουν τέλεια τα συμφέροντα του προλεταριάτου.
Ο ρόλος της αναρχικής πολιτικής οργάνωσης αναρχικών, αντίθετα, δεν είναι να κατακτήσει την κρατική εξουσία. Αντίθετα από τους λενινιστές, θέλουμε την καταστροφή του κράτους γιατί ξέρουμε ότι η πολιτική και στρατιωτική εξουσία στα χέρια μιας μειονότητας στο όνομα της επανάστασης είναι ακριβώς αυτό που μπορεί να βλάψει την επανάσταση περισσότερο.
ALIANZA DE LOS COMUNISTAS LIBERTARIOS (ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ)
alianzacomunistalibertaria@yahoo.com.mx delaprotestaalaresistencia@hotmail.com http://www.comunismolibertario.cjb.net
* Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο A-Infos στις 7 Δεκεμβρίου 2004. Η αγγλική μετάφραση έγινε από την ομάδα Διεθνών Σχέσεων της ιταλικής Federazione dei Comunisti Anarchici (FdCA – Ομοσπονδία Κομμουνιστών Αναρχικών). Η ελληνική μετάφραση έγινε από το «Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης» της Μελβούρνης, στο τέλος του 2004.
http://ngnm.vrahokipos.net