Στις 5 Δεκεμβρίου μάθαμε για τον πρόωρο θάνατο του Alan MacSimóin, βετεράνου αναρχικού, συνδικαλιστή και ακούραστου οργανωτή στην Ιρλανδία. Σήμερα τον αποχαιρετήσαμε στο νεκροταφείο Glasnevin στο Δουβλίνο, όπου αναπαύονται επίσης πολλοί άλλοι επαναστάτες πριν από αυτόν. Πολλοί φίλοι και σύντροφοι από όλα τα κόμματα και τα κινήματα της αριστεράς ενώθηκαν με την οικογένειά του για να αποχαιρετήσουν αυτόν τον εξαιρετικό άνθρωπο. Το SIPTU, το συνδικάτο του οποίου ήταν μέλος, είχε σχηματίσει μια τιμητική «φρουρά» γι’ αυτόν.
Παρέμεινε πεπεισμένος αναρχικός μέχρι το τέλος. Συμμετείχε, κυριολεκτικά, σε κάθε αγώνα στην Ιρλανδία από τη δεκαετία του ’70: στο αντιρατσιστικό κίνημα, στο κίνημα των γυναικών, στους αγώνες ενάντια στις χρεώσεις για τους κάδους απορριμμάτων, ενάντια στο φόρο του νερού, σε περιβαλλοντικούς αγώνες ενώ ήταν παρών και σε κάθε απεργία. Η τελευταία φορά που συμμετείχα σε αγώνα μαζί του ήταν ο νικηφόρος αγώνας κατά των χρεώσεων για το νερό το 2015-2016 ενώ βρισκόμουν ακόμα στο Stoneybatter, λίγα τετράγωνα μακριά από τον Alan.
Στα τελευταία του χρόνια ήταν αφιερωμένος, εκτός από την ακούραστη συμμετοχή του σε διάφορους αγώνες, στο έργο του Irish Anarchist History project (Ιρλανδική Αναρχική Ιστορία) καθώς και στο Stoneybatter & Smithfields’ People’s History Project (Πρόγραμμα Λαϊκής Ιστορίας των περιοχών Stoneybatter και Smithfields).