Η νικηφόρα επανάσταση των εργατών και των αγροτών το 1917 καταγράφηκε επίσημα στο ημερολόγιο των Μπολσεβίκων ως η Οκτωβριανή Επανάσταση. Δεν υπάρχει λογική αλήθεια σε αυτό, αλλά δεν είναι και απόλυτα ακριβές. Τον Οκτώβρη του 1917 οι εργάτες και οι αγρότες της Ρωσίας ξεπέρασαν ένα κολοσσιαίο εμπόδιο στην ανάπτυξη της επανάστασής τους. Κατάργησαν τη νόμιμη ισχύ της καπιταλιστικής τάξης, αλλά ακόμη και πριν από αυτό επέτυχαν κάτι άλλο ίσης επαναστατικής και ίσως ακόμη πιο θεμελιώδους σημασίας.
Με την αφαίρεση της οικονομικής ισχύος από την καπιταλιστική τάξη και της γης από τους μεγαλο-ιδιοκτήτες στην ύπαιθρο, ικανοποίησαν το δικαίωμα στην ελεύθερη και ανεξέλεγκτη εργασία στις πόλεις, αν όχι τον συνολικό έλεγχο των εργοστασίων. Κατά συνέπεια, ήταν πριν από τον Οκτώβρη που οι επαναστατημένοι εργάτες κατέστρεψαν τη βάση του καπιταλισμού. Το μόνο που απέμενε ήταν το εποικοδόμημα. Εάν δεν υπήρχε αυτή η γενική απαλλοτρίωση των καπιταλιστών από τους εργαζόμενους, η καταστροφή της αστικής κρατικής μηχανής -η πολιτική επανάσταση- δεν θα είχαν καταφέρει κάτι με οποιοδήποτε τρόπο. Η αντίσταση των ιδιοκτητών θα ήταν πολύ ισχυρότερη. Από την άλλη πλευρά, οι στόχοι της κοινωνικής επανάστασης τον Οκτώβρη δεν περιορίζονταν στην ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας. Μια μακρά περίοδος πρακτικής ανάπτυξης στον τομέα της κοινωνικής αυτοδιαχείρισης ξανοιγόταν μπροστά στους εργάτες, αλλά έμελλε να αποτύχουν τα επόμενα χρόνια.
Ως εκ τούτου, όταν εξετάζουμε την εξέλιξη της ρωσικής Κοινωνικής Επανάστασης στο σύνολό της, ο Οκτώβρης εμφανίζεται μόνο ως ένα στάδιο – ένα ισχυρό και αποφασιστικό στάδιο, είναι αλήθεια. Αυτός είναι ο λόγος που ο Οκτώβρης δεν αντιπροσωπεύει από μόνος του την κοινωνική επανάσταση συνολικά. Αναλογιζόμενος τις νικηφόρες ημέρες του Οκτώβρη, κάποιος πρέπει να σκεφθεί και την ιστορική περίσταση, όπως αυτή καθορίστηκε από τη ρωσική Κοινωνική Επανάσταση.
Μια άλλη εξίσου σημαντική ιδιαιτερότητα είναι ότι ο Οκτώβρης έχει δύο σημασίες – αυτή που του έδωσαν οι εργατικές μάζες που συμμετείχαν στην κοινωνική επανάσταση, και μαζί τους οι Αναρχικοί Κομμουνιστές, και αυτή που που έδωσε το πολιτικό κόμμα που σφετερίστηκε την εξουσία, που έτρεφε τη φιλοδοξία ότι θα την έπαιρνε, και την οποία πρόδωσε καταπνίγοντας κάθε περαιτέρω ανάπτυξη. Υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα μεταξύ των δύο αυτών ερμηνειών του Οκτώβρη. Ο Οκτώβρης των εργατών και των αγροτών είναι η κατάργηση της εξουσίας των παρασιτικών τάξεων στο όνομα της ισότητας και της αυτοδιεύθυνσης. Ο Μπολσεβίκικος Οκτώβρης είναι η κατάκτηση της εξουσίας από το κόμμα της επαναστατικής διανόησης, η εγκατάσταση του “κράτους του σοσιαλισμού” και των “σοσιαλιστικών” μεθόδων που διέπουν τις μάζες.