- «Μία εκ των ιδρυτών του ισπανικού αναρχικού κινήματος, μια θεωρητικός της οργάνωσης και μια από τις πιο διακεκριμένες γυναίκες του κινήματος. Η Louise Michel της ισπανίας.» – Emma Goldman, σε μια επιστολή της το 1937 στην Ethel Mannin.
- «47 χρόνια φυλακίσεων, εξορίας, εργασίας, απογοήτευσης, καταδιώξεων και πίκρας. Πόσο μεγάλο πνεύμα χρειάζεται για όλα αυτά! Παρολαυτά η Teresa δεν θεωρούσε πως είχε κάνει κάτι ιδιαίτερο στη ζωή της. Είχε να σκέφτεται πως παρά τα όσα πέρασε, τα αναρχικά ιδανικά της αξίζαν πολύ περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.» – Soledad Gustavo
- «Από την καταλονία ως την ανδαλουσία, αντιπαρήλθε τοπικές διαφορετικότητες, χτίζοντας την αλληλεγγύη μεταξύ των αναρχοσυνδικαλιστών/ριών, των οποίων η δύναμη στηριζόταν σε τοπικά συμβούλια. Είχε την ικανότητα να μιλήσει σε πλήθος σαν να μιλούσε σε παρέα σε καφέ, και προσέγγιζε το ίδιο γυναίκες και άντρες της εργατικής τάξης. Κατανοούσε και εξηγούσε πως μερικοί αγώνες μπορούσαν να ενσωματωθούν σε μεγαλύτερες διεκδικήσεις. Ήταν από αυτές τις μυθικές οργανώτριες που μπορούσε να πείσει τους δικαστές της για τον αγώνα της .» Κόκκινη πόλη, μπλε περίοδος. Temma Kaplan, 1992.
“…Συνελήφθη πάλι μετά τα γεγονότα της Setmana Tràgica (Τραγική εβδομάδα) τον Αύγουστο του 1909 και περιορίστηκε στη Σαραγόσα, από όπου το 1911 βοήθησε ενεργά τα τοπικά συνδικάτα να ενισχύσουν την οργανωτική ανάπτυξη της CNT και να οργανώσουν τη γενική απεργία του 1911, η οποία της έφερε μια νέα φυλάκιση. Το σπίτι της υπήρξε καταφύγιο για πολλούς νεαρούς αναρχικούς μέλη των Los Solidarios όπως οι Buenaventura Durruti, Ascaso, Garcia Oliver κ.α…”
Teresa Claramunt, 1862-1931, αναρχική συνδικαλίστρια και φεμινίστρια. Η «Louise Michel» της ισπανίας