Αυτό είναι πάνω-κάτω το κείμενο της παρουσίασης που έκανε ένα από τα μέλη της Melbourne Anarchist Communist Group (MACG – Αναρχική Κομμουνιστική Ομάδα Μελβούρνης) κατά τη διάρκεια workshop σχετικά με την προσέγγιση της ταξικής πάλης στον Αναρχισμό, στην Έκθεση Αναρχικού Βιβλίου της Μελβούρνης, το Σάββατο, 8 Αυγούστου 2015.
Ευχαριστώ. Θεωρώ δεδομένο ότι θέλουμε μια αναρχική κοινωνία – μια κοινωνία όπου έχουν καταργηθεί ο καπιταλισμός και το Κράτος, όπου όλες οι μορφές κοινωνικής καταπίεσης έχουν εξαλειφθεί και η ανθρώπινη φυλή ζει με βιώσιμο τρόπο και σε αρμονία με τη Γη. Αυτό που συζητάμε εδώ είναι το πώς θα φτάσουμε εκεί – στο μονοπάτι από τον σημερινό καπιταλισμό σε μια Αναρχική κοινωνία.
Η παραδοσιακή Αναρχική άποψη της διαδρομής προς μια Αναρχική κοινωνία είναι μέσω της εργατικής επανάστασης, η οποία προκύπτει ως αποκορύφωμα μιας προοδευτικά εντατικοποιημένης φάσης της ταξικής πάλης. Αυτή είναι η θέση που υποστηρίζω. Νομίζω ότι η εργατική επανάσταση είναι τόσο δυνατή όσο και αναγκαία, για λόγους τους οποίους θα εξηγήσω.
Πρώτα απ’ όλα, όμως, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω την έννοια της τάξης, δεδομένου ότι αποτελεί συχνά μια πηγή μεγάλης σύγχυσης. Η εργατική τάξη αποτελείται από εκείνους που δεν έχουν τίποτα να πουλήσουν εκτός από την εργατική τους δύναμη. Δεν χρειάζεται να εργάζεσαι σε ένα εργοστάσιο για να είσαι στην εργατική τάξη, ή ακόμη και να μην εργάζεσαι καν. Δεν χρειάζεται να είσαι λευκός, ετεροφυλόφιλος αρσενικός, ή κάτι άλλο.
Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός – αλλά πώς μπορούμε να φτάσουμε εκεί;