Ο Στάλιν και ο «σταλινισμός» δεν είναι παρά οι λογικές συνέπειες μιας προηγούμενης και προπαρασκευαστικής εξέλιξης που με την σειρά της ήταν αποτέλεσμα μιας τρομερής παρεκτροπής, μιας ολέθριας παρέκκλισης της Επανάστασης! Ήταν ο Λένιν και ο Τρότσκι -δηλαδή το σύστημά τους- που παρασκεύασαν το έδαφος και ανέθρεψαν τον Στάλιν. Αν μετατοπίσουμε την οπτική μας γωνία και αντί να παρατηρούμε την δυσοίωνη «δικτατορία του προλεταριάτου» επικεντρώσουμε στον «δικτάτορα προλετάριο, τότε θα διαπιστώσουμε -χωρίς να προαπαιτείται ιδιαίτερη ευελιξία νοημοσύνης – πως το «εργατικό ή προλεταριακό κράτος» είναι για τον ανώνυμο «δικτάτορα προλετάριο»: αποκλειστικός εργοδότης, σιτιστής, σπιτονοικοκύρης, ηθικός καθοδηγητής, κριτής (αστυνόμος, εισαγγελέας, δικαστής και σωφρονιστικός υπάλληλος μαζί), διανομέας αμοιβών και ποινών είναι ο μόνιμος, ο διαρκής κάτοχος κάθε αλήθειας σε όλους τους τομείς, είναι ο μονοπωλητής της γνώμης και της σκέψης. Είναι ένα Κράτος-Κόμμα «Άργος Παντεπόπτης».
Ο ίδιος ο «δικτάτορας προλετάριος», δηλαδή τα δεκάδες και εκατοντάδες εκατομμύρια εργαζομένων στο όνομα των οποίων ασκείται η «δικτατορία του προλεταριάτου», είναι το αντικείμενο της εκμετάλλευσης (δεν έχει λόγο στην οργάνωση της παραγωγής, ούτε στην διάθεση των προϊόντων της), είναι ο άνθρωπος που σκέφτεται, δρα και ζει, δι «αντιπροσώπων» που του επιβάλλονται έξωθεν και διερμηνεύουν την εικαζόμενη βούλησή του!
