“Η συγκέντρωση, αποτέλεσμα συμφωνίας της CNT, αποτελούταν απο 250.000-300.000 άτομα. Θεωρείται η πιο σημαντική συγκέντρωση της CNT στα χρόνια της “μετάβασης”. Το πλήθος αντιπροσώπευε όλες τις περιοχές αλλά και όσες και όσους ήταν στην εξορία ως το θάνατο του φασίστα Φράνκο. Οι εξόριστες/οι αντιπροσωπεύτηκαν από τηνFederica Montseny και José Peirats, γραμματέας της ισπανικής CNT, Juan Gómez Casas, γραμματέας της καταλανικής CNT, Enrique Marcos, και άλλοι ομιλητές όπως οι Antoni Morales και Fernando Piernavieja, της CNT από ανδαλουσία. Την διοργάνωση ανέλαβε η καταλανική CNT καθώς ήταν αναγκαία η ενίσχυση των οργανωμένων εργαζομένων μέσα από ανοιχτές και δημόσιες εκδηλώσεις. Η συγκέντρωση αποτελούνταν από διαφορετικές συλλογικοποιήσεις όπως αναρχοσυνδικαλιστικές ενώσεις, κολλεκτίβες, οργανώσεις όπως οι Mujeres Libres ή η Ομοσπονδία Ελευθεριακής Νεολαίας (Federation of Libertarian Youth), συλλογικότητες, συνελεύσεις γειτονιών, πόλεων κλπ…
…Για την χειραφέτηση των γυναικών και των αντρών.”
