Το 1927 δημοσίευσε ένα θεατρικό έργο με τίτλο “Μια στρατηγική των πεινασμένων”. Διαπνεόταν από μια δυνατή πολιτική συγκρότηση που οδήγησε στην υιοθέτηση του αναρχισμού και του φεμινισμού. Κατά τη φασιστική περίοδο, επειδή αρνήθηκε να δηλώσει πίστη στον βασιλιά και το νέο καθεστώς, έπρεπε να εγκαταλείψει την εργασία της ως δασκάλα, αλλά και τη χώρα. Συνδέθηκε με τον γιο της, Camillo, ο οποίος βρισκόταν ήδη στη Γαλλία, και μαζί με την αναρχική Giovanna Caleffi, υπήρξαν από τις πιο γνωστές προσωπικότητες στον γενικότερο αντιφασιστικό χώρο.
