“…Αυτό που ονομάζουμε ειδική αναρχική οργάνωση δεν αποτελεί κάτι καινούργιο για το αναρχικό κίνημα, μιας και έχει τις ρίζες του στις τακτικές του Μπακούνιν, όταν εντός της Πρώτης Διεθνούς είχε ιδρύσει την Συμμαχία της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας το 1868. Ο Μαλατέστα αναπτύσσοντας περαιτέρω τις θέσεις του Μπακούνιν σχετικά με την ενεργή μειοψηφία, είχε ένα παρόμοιο τρόπο σκέψης, όπως ακριβώς και οι εξόριστοι ρώσοι της DieloTruda, η FAU, και αρκετοί άλλοι. Αυτή η συγκεκριμένη ομαδοποίηση των αντιεξουσιαστών επαναστατών βασίζεται σε κοινές θέσεις σχετικά με τους στόχους, τις στρατηγικές και τις τακτικές τους. Δηλαδή, η ειδική αναρχική οργάνωση δεν είναι μια πρόσφατη “εφεύρεση”, αλλά έχει τις ρίζες της στην εδραίωση του ίδιου του αναρχισμού ως ένα επαναστατικό εργαλείο, το οποίο και πρωτοσυναντάμε στις δράσεις του Μπακούνιν.Κατά την ιστορική ανάπτυξη του αναρχικού κινήματος, αυτή η θέση παραμερίστηκε σε διάφορες χώρες, σύμφωνα με την άποψη πως ο “συνδικαλισμός” (που συγκέντρωνε το σύνολο των κοινωνικών κινημάτων) ήταν από μόνος του αρκετός. Κάτι το οποίο για εμάς δεν ισχύει, μιας και θεωρούμε πως το καθήκον της ειδικής αναρχικής οργάνωσης, την οποία ο Μαλατέστα αποκαλούσε αναρχικό “κόμμα”, είναι να παρέχει μια σαφή αναρχική δύναμη γύρω από ένα κοινό σκοπό και να κινητοποιήσει τα κοινωνικά κινήματα, προχωρώντας όλο και παραπέρα από τα (αρχικά) αιτήματά τους, έτσι ώστε να μπορέσει να δημιουργήσει την βάση ενός επαναστατικού μετασχηματισμού.Είναι σημαντικό να τονίσουμε πως ο οργανωτικός δυισμός δεν σημαίνει την ύπαρξη μιας σχέσης υποταγής ή ιεραρχίας μεταξύ των δυο αναφερόμενων μεθόδων, σύμφωνα με την αναρχική μας κατανόηση η ειδική αναρχική οργάνωση και τα κοινωνικά κινήματα είναι συμπληρωματικά το ένα με το άλλο. H ειδική αναρχική οργάνωση προϋποθέτει την ύπαρξη ηθικών και οριζόντιων σχέσεων, οι οποίες προφανώς και αποκλείουν οποιαδήποτε σχέση κυριαρχίας και ιεραρχίας σε οποιαδήποτε δραστηριότητα αυτή συμμετέχει…”
Kατηγορίες
-
Πρόσφατα άρθρα
- Το Μαύρο Σάββατο της Θεσσαλονίκης
- Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας
- Για τις κατώτερες τάξεις η κρίση της πανδημίας και κάθε περίοδος είναι καιρός αγώνα.
- Η Ελευθεριακή Ομάδα Εργατών (Libertarian Workers’ Group) και η μετεξέλιξή της
- Αναρχικοί μαχητές από το Rio Plata της Αργεντινής στο ισπανικό ελευθεριακό κίνημα
- Simon Berthold, αναρχικός μαχητής στην εξέγερση της Baja California του 1911
- Victoria “La gringa” Grisonas, αναρχική μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας Ουρουγουάης (FAU) και της ROE (Αντίσταση Φοιτητών Εργατών) – δολοφονημένη από το κράτος
- Telba Juarez και Eduardo Chizzola, μέλη της Αναρχικής Ομοσπονδίας Ουρουγουάης (FAU) – δολοφονημένοι/ες από το κράτος
- León Duarte, συνδικαλιστής και αγωνιστής της FAU (25/4/1928- )
- Μικρές βιογραφίες Μαχνοβιτών του Dibrivki
- Rudolf Rocker, βιβλιοδέτης και αναρχικός -ντοκιμαντέρ (αγγλικοί υπότιτλοι)
- Ο Επαναστατικός Αναρχισμός και το κίνημα της αντιπαγκοσμιοποίησης
- Μνήμη Francisco Ponzán Vidal, αγωνιστής της CNT (30/1/1911-17/8/1944)
- Ενάντια στην καπιταλιστική πανδημία, Αλληλεγγύη μεταξύ των λαών.
- The Anvil – Newsletter of Melbourne Anarchist Communist Group