Εισήγηση από ανοιχτή συνέλευση που έγινε τον Ιούνιο του 2008
με την υποστήριξη της Ομοσπονδίας Αυτόνομων Ομάδων-
Federaction. Συγγραφέας η αυτόνομη πολιτική
ομάδα Μηδέν Άπειρο.
Ο πόλεμος είναι το ανώτατο στάδιο διακρατικών συμφερόντων. Είναι το πιο υψηλό και αιματηρό στάδιο του ανταγωνισμού ισχύος μεταξύ των κρατών. Αν η άποψη αυτή ισχύει, τότε ο πόλεμος και οι αιτίες του, ο πόλεμος και τα αποτελέσματά του δε θα πρέπει να αποδοθούν στην κακία ή τον διαταραγμένο ψυχικό κόσμο ενός ανθρώπου (όσο υψηλή θέση κι αν κατέχει στην κρατική μηχανή). Αντίθετα η προσοχή μας θα πρέπει να προσπεράσει τα φυσικά πρόσωπα και να επικεντρωθεί σε ένα σύμπλεγμα σχέσεων και υλικών συμφερόντων. Το ίδιο συμβαίνει και με τη λεγόμενη πυρηνική απειλή. Το εφικτό ή μη της εκτόξευσης ενός πυραύλου οπλισμένου με πυρηνικές κεφαλές είναι συνάρτηση του κατά πόσο τα υλικά συμφέροντα που θα έβγαιναν ωφελημένα από μια τέτοια εξέλιξη, έχουν τους συσχετισμούς δύναμης και τους μηχανισμούς θανάτου με το μέρος τους.
