Οι εργατικές κινητοποιήσεις αναδύονταν ενίοτε ως βίαιες και αιματηρές ταραχές, ενώ σε μερικές περιπτώσεις χρησιμοποιούσαν την τακτική του μποϊκοτάζ. Το καθεστώς απεύθυνε έκκληση για την δημόσια καταγγελία των «κακών» εργαζομένων, επέβαλλε αυθαίρετες φυλακίσεις και απελάσεις, ενώ οι εμφύλιοι πόλεμοι και η κοινωνική αναστάτωση δεν δημιούργησαν το έδαφος –ειδικά στην περίπτωση της Μοζαμβίκης και της Αγκόλα-, για την ανάπτυξη αναρχικών και συνδικαλιστικών ιδεών και δράσεων. Οι Εκκλησίες και οι θρησκείες (καθολικισμός και Ισλάμ) κατέλαβαν τον κενό χώρο που άφησε η βαρβαρότητα του αφρικανικού εθνικισμού.
Κείμενο: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης
Αναρχικοί και συνδικαλιστές στις πορτογαλικές αποικίες
Η οικογένεια Carrascalão
O Adeodato Barreto
O Aurelio Quintanilha