Μια σύντομη αναφορά στους Ισπανούς ανθρακωρύχους στη Νότια Ουαλία και τη σχέση τους -ορισμένες φορές θετική, μερικές φορές τεταμένη- με τον πληθυσμό των τοπικών ορυχείων.
Ακριβώς όπως ο Γαλλο-ιταλός αναρχικός ανθρακωρύχος Lawrence Storione εισήγαγε επαναστατικές ιδέες στην περιοχή Fife της Σκωτίας, έτσι έκαναν και οι Ισπανοί αναρχικοί και σοσιαλιστές ανθρακωρύχοι και χαλυβουργοί στη Νότια Ουαλία σε ελάχιστα γνωστές συνθήκες.
Η εταιρία Orconero Iron Ore Company στη βόρεια Ισπανία ήταν θυγατρική της επιχείρησης σιδήρου Dowlais στη Νότια Ουαλία από το 1873. Το 1900, αρκετές εκατοντάδες Ισπανοί εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους μεταφέρθηκαν στο Dowlais από τη βόρεια Ισπανία, στο πλαίσιο αυτού που θεωρήθηκε τρόπος δραστικής περικοπής των μισθών των Ουαλών εργαζομένων. Κατασκευάστηκε ένας δρόμος ειδικά γι’ αυτούς στην οδό Dowlais-King Alphonso, προς τιμήν του Ισπανού μονάρχη Alfonso XII και τους δόθηκαν δύο περιοχές της πόλης. Ωστόσο, αν η όλη ιδέα ήταν η υποτίμηση των Ουαλών εργατών αυτό ήταν ένα κακό σχέδιο, καθώς οι περισσότεροι από αυτούς που ήρθαν στη Νότια Ουαλία ήταν σοσιαλιστές ή αναρχικοί εργάτες που είχαν υποστεί βία και διώξεις για ανάλογη δραστηριότητα στην Ισπανία. Εντάχθηκαν αμέσως στα τοπικά συνδικάτα. Λίγο αργότερα, αρκετές ισπανικές οικογένειες μετακόμισαν στο ανθρακωρυχείο Abercrave στην κοιλάδα Swansea για να εργαστούν για μια γαλλική εταιρεία εξόρυξης που είχε ανοίξει εκεί.