Ο Μάης του 1936 μια κορυφαία στιγμή για το κοινωνικό ταξικό κίνημα στην Ελλάδα του 20ου αιώνα. Δεν πρόκειται απλά για μια σφαγή από τις δυνάμεις καταστολής της κινητοποιημένης εργατικής τάξης. Τέτοιες σφαγές γίνανε πολλές και πριν τον Μάη και μετά από αυτόν. Ο Μάης αποτελεί μια από εκείνες τις στιγμές που πολλά μοιάζουν δυνατά. Η εργατική τάξη οργανώνεται αυτόνομα έξω και ενάντια από τις ηγεσίες της, απαντάει στην καταστολή, καταλαμβάνει όλο το δημόσιο χώρο, κλείνει τους χωροφύλακες στα τμήματα, για 36 ώρες είναι κυρίαρχη της πόλης. Μια στιγμή που αναδύεται το ανατρεπτικό ενδεχόμενο. Στον ίδιο χρόνο οι καταλήψεις στα εργοστάσια σε όλη την Γαλλία στον επόμενο χρόνο η ένοπλη καταστολή της εξεγερμένης Καταλωνίας.
9/5 Καλείται συγκέντρωση από τα συνδικάτα στο Διοικητήριο στις 12 για να υποβάλλουν τα αιτήματα στο Διοικητή. Από την άλλη μεριά αστυνομία, στρατός και τεθωρακισμένα άρματα της αστυνομίας είναι στους δρόμους…Στο μεταξύ όλη η πόλη απεργεί, οι απεργοί ξεπερνούν τις 60.000.. Συγκαλείται συγκέντρωση στο Διοικητήριο στις 12. Σε όλο το κέντρο υπάρχουν από το πρωί απεργιακές συγκεντρώσεις…Στις 10:30 το πρωί αρχίζουν οι συγκρούσεις…Ξεκινάει κανονική μάχη. Τρεις χιλιάδες εργάτες μάχονται πίσω από οδοφράγματα που σηκώθηκαν στις γωνίες Μεγάλου Αλεξάνδρου – Εγνατίας Εγνατίας Συγγρού Μεγάλου Αλεξάνδρου Πτολεμαίων και στις άλλες γωνίες της Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αρχίζουν να πέφτουν τουφεκιές στο ψαχνό. Ο αστυνομικός Διευθυντής φτάνει επί τόπου και δίνει εντολή για υποχώρηση…Με την υποχώρηση των χωροφυλάκων οι απεργοί αφήνουν τα οδοφράγματα και βγαίνουν στην Εγνατία για να κατευθυνθούν στο Διοικητήριο. Τότε δίνεται το σύνθημα από τον Ντάκο και αρχίζει το μακελειό. Μπροστά από το ξενοδοχείο “Μητρόπολη “ στη διασταύρωση Συγγρού και Πτολεμαίων πέφτει νεκρός ο Αυτοκινητιστής Τάσος Τούσης. Οι εργάτες ξαναγυρνάνε στα οδοφράγματα ενώ απεργοί από όλη την πόλη σπεύδουν προς τη σύγκρουση. Οι χωροφύλακες μπροστά στο αυξανόμενο πλήθος αναγκάζονται να υποχωρήσουν…Στην πλατεία Κολόμβου που λίγο νωρίτερα έχει δολοφονηθεί η καπνεργάτρια Αναστασία Καρανικόλα η πορεία σταματάει για να αποτίσει φόρο τιμής…Προς στιγμήν υποχωρούν οι χωροφύλακες και οι διαδηλωτές προχωρούν. Στην γωνία Βενιζέλου με Εγνατίας αρχίζει το δεύτερο κομμάτι της σφαγής. Το θωρακισμένο όχημα ορμάει πάνω στους διαδηλωτές οι χαφιέδες της ειδικής αρχίζουν τους πυροβολισμούς από τα μέγαρα «Αίγλη» και «Παλλάδιον» ενώ και οι χωροφύλακες ρίχνουν στο ψαχνό. Απίθανες σκηνές αγριότητας. Οι δρόμοι πλημμυρίζουν αίμα… Οι διαδηλωτές κατέβαιναν την Τσιμισκή. Αντί να λιγοστεύουν πλήθαιναν. Σχεδόν όλος ο πληθυσμός της Θεσσαλονίκης βρισκόταν στο δρόμο αγανακτισμένος κατά της χωροφυλακής και του κράτους…Οι στρατιώτες παίρνουν εντολή να πυροβολήσουν και αρνούνται. Παράλληλα μικροσυμπλοκές ξεκινούν μεταξύ φαντάρων και χωροφυλάκων. Η χωροφυλακή κλείνεται στα τμήματα..
Ο κόσμος γράφει τις εντολές του Διοικητή στα παλιά του τα παπούτσια. Πραγματοποιούνται συγκεντρώσεις σε Τούμπα Καλαμαριά Κουλέ Καφέ Τσινάρ Συκιές Επτάλοφο Ρεζί Βαρδάρη πολλές γειτονιές της Θεσσαλονίκης…
Τη νύχτα της 9/5 όπως και τις 10/5, 11/5 δεν υπάρχει καμία επίσημη εξουσία στην πόλη.
Αποσπάσματα από το λόγο του βουλευτή του ΚΚΕ Μ. Σινάκου: “Αδέλφια εργάτες!. Εργαζόμενε ηρωικέ λαέ της Θεσσαλονίκης! Από εμάς ζήτησε ο στρατηγός να βοηθήσουμε για την περιφρούρηση της τάξης. Εμείς εξ ονόματος του λαού δηλώνουμε ότι δεν είναι ο εργαζόμενος λαός ο διασαλευτής και ο ταραξίας. Το έργο αυτό το εχτελούν θαυμάσια τα αστυνομικά όργανα και οι χαφιέδες.»
13/5 Γενική απεργία
Μαζική συμμετοχή σε όλη την Ελλάδα. 500.000 απεργοί. Οι δύο ΓΣΕΕ με κοινό ανακοινωθέν ζητούν την αποφυγή συγκεντρώσεων ενώ ο Θέος συνιστά ησυχία. Όταν προτείνεται να γίνουν διαδηλώσεις οι σταλινικοί απαντούν ότι δεν πρέπει να προκληθεί η αστυνομία και σκοτωθούν και άλλοι εργάτες. Οι συλλήψεις έχουν ήδη αρχίζει στην Θεσσαλονίκη. Πάνω από 500 άτομα συλλαμβάνονται.
5/6
Πανεργατική απεργία στη Θεσσαλονίκη με πολύ μικρή συμμετοχή. Ο δρόμος για την επιβολή του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου έχει διάπλατα ανοίξει.