Οι δολοφόνοι της ισπανικής επανάστασης είναι οι σταλινικοί, οι αυτοαποκαλούμενοι κομμουνιστές. Οι μπροσούρες πού εκδόσιμε στα 1937, 1938 και 1939 το αποδεικνύουν. Ενώ τόσοι σκοταδιστές επιδιώκουν να ξεχαστεί μία από τις πιο πλούσιες εμπειρίες του εργατικού κινήματος, ο Σπάρτακος θέλει να υπενθυμίσει τον πρωταρχικό ρόλο πού έπαιξαν το Ισπανικό Κ.Κ. και η σταλινική GPU στην διοργάνωση της ήττας της ισπανικής Δημοκρατίας. Το προλεταριάτο θα πρέπει να αντλήσει διδάγματα από αυτή την υπόθεση.
Kατηγορίες
-
Πρόσφατα άρθρα
- Το Μαύρο Σάββατο της Θεσσαλονίκης
- Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας
- Για τις κατώτερες τάξεις η κρίση της πανδημίας και κάθε περίοδος είναι καιρός αγώνα.
- Η Ελευθεριακή Ομάδα Εργατών (Libertarian Workers’ Group) και η μετεξέλιξή της
- Αναρχικοί μαχητές από το Rio Plata της Αργεντινής στο ισπανικό ελευθεριακό κίνημα
- Simon Berthold, αναρχικός μαχητής στην εξέγερση της Baja California του 1911
- Victoria “La gringa” Grisonas, αναρχική μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας Ουρουγουάης (FAU) και της ROE (Αντίσταση Φοιτητών Εργατών) – δολοφονημένη από το κράτος
- Telba Juarez και Eduardo Chizzola, μέλη της Αναρχικής Ομοσπονδίας Ουρουγουάης (FAU) – δολοφονημένοι/ες από το κράτος
- León Duarte, συνδικαλιστής και αγωνιστής της FAU (25/4/1928- )
- Μικρές βιογραφίες Μαχνοβιτών του Dibrivki
- Rudolf Rocker, βιβλιοδέτης και αναρχικός -ντοκιμαντέρ (αγγλικοί υπότιτλοι)
- Ο Επαναστατικός Αναρχισμός και το κίνημα της αντιπαγκοσμιοποίησης
- Μνήμη Francisco Ponzán Vidal, αγωνιστής της CNT (30/1/1911-17/8/1944)
- Ενάντια στην καπιταλιστική πανδημία, Αλληλεγγύη μεταξύ των λαών.
- The Anvil – Newsletter of Melbourne Anarchist Communist Group