“Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε το 1973, κι έχει την υπογραφή μιας από τις μαχητικές αυτόνομες φεμινίστριες της εποχής. Το αναδημοσιεύουμε μεταφρασμένο για περισσότερο του ενός λόγους. Σαν ιστορικό ντοκουμέντο, επειδή μπορεί να έχει ακόμα αξία η αναλυτική προσέγγιση που
επιχειρεί, ή σα μέτρο της σημερινής θεωρητικής φτώχειας…”
Φύλο, φυλή και τάξη
Έχει υπάρξει μεγάλη σύγχυση που προέρχεται από την άποψη ότι το φύλο η φυλή και η τάξη είναι οντότητες που έρχονται αντιμέτωπες μεταξύ τους σαν διαχωρισμένες, ακόμα και αντίπαλες καταστάσεις. Ότι αφορούν διακριτά ανθρώπινα γνωρίσματα, αυτό είναι αυτονόητο. Το δεν είναι κατ’ ανάγκην διαχωρισμένες, ασύμβατες μεταξύ τους καταστάσεις, αυτό είναι δυσκολότερο να γίνει κατανοητό. Ωστόσο, αν το φύλο και η φυλή, σαν προσδιορισμοί, αφαιρεθούν από την τάξη, αυτό που μένει σαν περιεχόμενό της, όλο κι όλο, είναι η κουτσουρεμένη, επαρχιώτικη, σεχταριστική πολιτική της λευκής αρσενικής αριστεράς στις μητροπόλεις.
Θέλω να δείξω στη συνέχεια με αδρό τρόπο, πρώτον ότι, το κίνημα της εργατικής τάξης είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που φαντάζεται η αριστερά. Και δεύτερον θέλω να δείξω ότι μέσα στις διακριτές οντότητες του φύλου ή της φυλής βρίσκεται κλειδωμένη η μεγαλύτερη αποτροπή σε βάρος της εργατικής τάξης – και ταυτόχρονα η μεγαλύτερη δυνατότητά της να απελευθερώσει τις δυνάμεις της.