* Γράφτηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2006. Χρησιμοποιήθηκαν κυρίως στοιχεία από διάφορα δημοσιεύματα στο διαδίκτυο.
Γεννήθηκε το 1920 στο Παρίσι. Αναρχικός, δάσκαλος στο επάγγελμα. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου δραστηριοποιήθηκε ενεργά στο παράνομο και υπόγειο συνδικαλιστικό κίνημα. Από το 1945 μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας (FA), η οποία ιδρύθηκε τον ίδιο χρόνο. Υπήρξε γραμματέας της Ομοσπονδίας στα διαστήματα 1946-1948 και 1950-1953 καθώς και διευθυντής της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Le Libertaire» («Ο Ελευθεριακός»). Ίδρυσε και καθοδήγησε την Organisation–Pense΄e–Bataille (OPB), μια μικρή μυστική ομάδα μέσα στην Αναρχική Ομοσπονδία, η οποία απέκτησε γρήγορα τον έλεγχο της Ομοσπονδίας σε αρκετές περιοχές της χώρας.
Η OPB εναντιώθηκε στις απόψεις μιας άλλης μισο-μυστικής «ανθρωπιστικής» («humanist») φράξιας της Αναρχικής Ομοσπονδίας με το όνομα «Commission d’ Etudes Anarchistes» (CEA) και οι «ηγέτες» της ήταν οι Vincey, Bouye, Maurice Joyeux, Lapeyre κ.ά. Μετά το 1953 η νέα Αναρχική Ομοσπονδία «σύνθεσης» εκδίωξε άτομα ή ομάδες με αρκετά εξουσιαστικό τρόπο επειδή ήταν αρκετά «συνθετιστές» (!).
Συγγραφέας του έργου «Manifeste du communisme libertaire» («Μανιφέστο του Ελευθεριακού Κομμουνισμού»), όπου υποστήριξε μια σύνθεση του αναρχισμού και μερικών στοιχείων του μαρξισμού, ντοκουμέντο που υιοθετήθηκε από την Αναρχική Ομοσπονδία (FA) στο συνέδριό της του 1953 στο Παρίσι. Επίσης, στο συνέδριο αυτό, η Ομοσπονδία μετονομάστηκε σε Federation Communiste Libertaire (FCL – Ελευθεριακή Κομμουνιστική Ομοσπονδία) και υπήρξε ως τέτοια μέχρι το 1957 και – ατυχώς – πήρε μέρος στις τότε εκλογές. Ο Fontenis ήταν ο «ηγέτης» της FCL μέχρι το1956.
Ο Fontenis φυλακίστηκε το 1957 για την δραστηριότητά του εναντίον του πολέμου στην Αλγερία. Από το 1958 συμμετείχε στην εκδοτική ομάδα της «La Voie Communiste» («Η Κομμουνιστική Φωνή»). Το 1969, ενώ ζούσε στην πόλη Tours, ο Fontenis, μαζί με τον Ντανιέλ Γκερέν και τον Αντρέ Σενέζ, αναδιοργάνωσαν αρκετές παλιές και νέες αναρχικές ομάδες, οι οποίες, κάτω από την επίδρασή τους, συγκρότησαν το Mouvement CommunisteLibertaire (MCL – Ελευθεριακό Κομμουνιστικό Κίνημα). Το 1971 ένα μέρος του MCL συγχωνεύθηκε με την Organisation Revolutionnaire Anarchiste(ORA – Οργάνωση Επαναστατών Αναρχικών) και αποτέλεσαν την Organisation Communiste Libertaire (OCL – Ελευθεριακή Κομμουνιστική Οργάνωση).
Να πούμε εδώ ότι ο Αντρέ Σενέζ γεννήθηκε μάλλον το 1918 και πέθανε το 1998. Από μικρός εργάστηκε ως παπουτσής και έγινε μέλος της νεολαίας του Κομμουνιστικού Κόμματος, αλλά αποχώρησε γρήγορα το 1935 και έγινε αναρχικός και μαχητής της Jeunesse Anarchiste Communiste (Αναρχική Κομμουνιστική Νεολαία). Μετά έγινε μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας, αλλά στη δεκαετία του ’50 την εγκατέλειψε και πήρε μέρος με τον Φοντενί, τον Καστοριάδη, τον Λιοτάρντ και άλλους σε αρκετές συνελεύσεις της ομάδας «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα».
Ο Fontenis σχετίστηκε, έγινε φίλος και συνεργάστηκε με προσωπικότητες της εποχής του όπως ο Αντρέ Μπρετόν, ο Αλμπέρ Καμύ, ο Ζορζ Μπρασένς, ο Ντανιέλ Γκερέν, και ο Κορνήλιος Καστοριάδης. Ο Georges Fontenis έχει γράψει και ένα άλλο βιβλίο με τίτλο «Changer le monde – History of the libertarian communist movement 1945-1997» («Να αλλάξουμε τον κόσμο – Ιστορία του ελευθεριακού κομμουνιστικού κινήματος 1945-1997») το 1990.
Ο Fontenis σήμερα ζει ακόμα και είναι 86 χρόνων, αλλά υποφέρει από μια μορφή πάρκινσον και χάνει σιγά-σιγά την όρασή του. Πάντως, είναι μέλος της Alternative Libertaire και, μάλιστα, είναι στη συνδικαλιστική της τάση, η οποία ονομάζεται «L’ecole Emancipee», ενώ έχει γράψει και εξακολουθεί να γράφει άρθρα για αρκετά θέματα, όπως τον πόλεμο στην Αλγερία και τη σημερινή πολιτική.
Το τελευταίο του βιβλίο με τον τίτλο «Non–conforme» ασχολείται με μερικά από τα ζητήματα αυτά.
Αναδημοσίευση από Βραχόκηπο